Thursday, October 31, 2013

Edhe gjarpri ka dilema


Kur ti flet mire per dike, ose i ben ndonje kompliment, njerezit do te thone qe je hipokrite. Kur e thua mendimin tend me ze te larte, jo pas kraheve, do te te thone shtrige dhe do te te marrin inat. Nese nuk ja thua mendimin ne sy, do te thone mos u merr me thashetheme. A ka ndonje menyre qe njerezit te kenaqen dhe te jene dakort me gjerat qe ti ben dhe thua? Padyshim qe jo! Hall i madh (me) na ka gjetur me njerezit qe nuk kenaqen kurre. Dhe lind pyetja gjerat ti bejme per te kenaqur veten, apo per te kenaqur te tjeret? Eh sa shume dilema qe ka kjo jete :P Sot qenkam zgjuar plote pikepyetje, po patet ndonje pergjigje jeni te mirepritura. 
Nderkohe qe pas disa ditesh e veshur vetem me atletet dhe tuta, si pasoje e vrapimeve sa andej kendej e mbi te gjitha per shkak te provave ne "Dancing with the stars", vendosa te behem femer serish dhe te vishem me minifund ahahaha :P Nje little black dress, qe nuk eshte gje tjeter vecse nje little black dress, mund te marre me shume kuptim nese shoqerohet me ndonje pale geta me print. Dhe printi qe une kam zgjedhur per ta shoqeruar, eshte lekura e gjarprit. Nje gje eshte e sigurte, ne kuader te "dilemave Hamletiane", ka nga ato qe do e pelqejne dhe nga ato qe s'do e pelqejne. Po c'rendesi ka kjo, rendesi ka qe mua vete me pelqejne. Apo s'eshte mire keshtu?
Ika me mire fare, se edhe veten e bezdisa me keto pyetjet sot, jo me ju!


Wednesday, October 30, 2013

Pune qejfi...qejfo pune :D

Nje nga gjerat per te cilat une e quaj veten me me fat ne kete jete, eshte fakti qe ne cdo ambjent pune ku kam qene, jam perballur me nje ambjent dhe njerez te jashtezakonshem te cilet ma kane bere ta shoh punen me shume se sa si pune, si qejf. Duke filluar nga eksperienca ime e pare te Paloma, ku pervec shefave te cilet me shume se sa shefa, i kisha shok e shoqe, edhe stafi ishte i perbere ne pjesen me te madhe ne ato qe i kam mikesha te ngushta edhe ne jete. Imagjinoni pak vete se ccfare ambjeti simpatik...ku cdo dite cohesh me qejf per te vajtur ne pune. Per te vazhduar me pas me radio NRG, ku stafi, duke filluar nga drejtoret jane njerez te jashtezakonshem me te cilet ke kenaqesi te punosh. Ne "Thumb" po ashtu, ato pak bashkepuntor qe jane, me te gjithe kam nje marredhenie te shkelqyer, per te ardhur deri te stafi i "Top Show" me te cilet edhe vete jam habitur, sepse i kane kaluar te gjitha pritshmerite dhe parashikimet e mia. Fillimisht kisha shume droje se si do te pritesha ne nje ambjen te ri, ku nje pjese e madhe e stafit ishte e konsoliduar tashme, por me mjaftoi vetem nje jave per t'u ndjere si ne shtepi. Eshte nje ambjent shume miqesor, njerez me te cilet ti ke qejf te punosh, por edhe te argetohesh, sicc edhe beme fundjaven e shkuar, ku vendosem qe mbledhjen e zyres ta spostonim ne nje lokal shume simpatik, te cilin te gjithe e njohin "Te Shaba", per te cilin kisha degjuar shume, por nuk kisha qene asnjehere. Kuptohet qe ne "mbledhje" u fol per gjithcka pervecse per pune :P, qeshem shume, patem edhe ndonje debat te vogel per tema te nxehta si marredheniet femer mashkull :P dhe ne fund une per vete, por jam e bindur edhe koleget e mi, po presim me padurim "mbledhjen" tjeter. Tani, une shpresoj qe mbas ketij posti "xhelozet mos te na marrin me sysh :P dhe mbi te gjitha uroj qe deri sa te dale ne pension, ne cdo ambjen ku do te punoj te jem e "bekuar" nga njerez dhe staf sic i kam pasur deri me sot :D
Kuptohet qe nuk mund te lija pa shkrepur edhe ndonje foto me veeshjen, e cila ishte pak vitet 70, pantallona me belin lart, model cowboy qe une e kam deklaruar tashme qe i dashuroj dhe nje kemishe me kuadrata e lidhur ne mes. 


Sunday, October 27, 2013

Sa i dua ngjyrat...dhe ngjyrat me duan mua :)


Meqenese javen e kaluar u shfaqa pak si shume serioze ne "Top Show Magazine", e veshur e gjitha me te errta duke marre pamjen e "zojes se ron", kete jave vendosa te kthehem ne identitete dhe te shfaqem plot ngjyra, ashtu sic mua me pelqen dhe ashtu sic besoj se me shkon me shume se gjithcka tjeter. Deri me sot nuk me kishte ndodhur ndonjehere qe te me pelqente kaq shume vetja kur e shikoja ne ekran (me falni per mungesen e modestise, por me mire te them te verteten sesa te bej si modeste kot :P) dhe kuptohet qe kjo nuk eshte fare per meriten time, sepse une gjithmone te njejten fytyre marre me vete :P, por eshte e gjitha merite e parukieres time Jetmira Dushi, e cila cdo jave di si te me sjelle ndryshe dhe bukur, si edhe e grimieres se Top Channel Lira, e cila kujdeset deri ne detaje per make up-in, duke sjelle kete rezultat i cili mesa kam vene re nga komentet e ndryshme me pelqen jo vetem mua, por edhe publikut. Kjo sa i perket pjeses se jashtme, look-ut, sa i perket permbajtjes se "Top Show Magazine" ajo qe me pelqen shume eshte qe cdo jave, arrin te behet nje kombinim shume i mire i personazheve me peshe, personazheve te rendesishem te artit, letersise, politikes, me ato personazhe qe konsiderohen me shume si personazhe showbizi dhe qe jane interesant per lajmet dhe skandalet qe prodhojne vazhdimisht dhe qe publiku edhe pse ben sikur nuk i do, ne fakt vdes fare :D Ajo qe me ben te qesh, por edhe te qaj ne te njejten kohe, eshte publiku i cili nga njera ane, kur kemi nga keto personazhet e showbizit thote c'i doni keta, ftoni  njerez me vlera dhe nga ana tjeter kur kemi te ftuar si regjizori i famshem francez Yves Boisset, qe kishim kete jave shkruajne, ku i gjeni keta te ftuar qe nuk i njeh njeri :D Mbushur me dilema eshte publiku yne i dashur, megjithate e rendesishme eshte qe ne fund, jane te shumte ata qe na ndjekin. E per pjesen qe jeton jashte dhe nuk ka patur mundesi ta shohe live puntaten e kesaj jave te "Top Show magazine", ka videot ne fund te postit! 
Pres mendimet, sugjerime dhe kritikat tuaja :)









Thursday, October 24, 2013

La vita e bella :)


Keto ditet e fundit kane qene shume te bukura per mua, shume impenjative vertete, nga ato ditet kur te duhet te "vraposh" sa nga njeri vend ne tjetrin, sa nga njeri cep i Tiranes ne tjetrin, e sa nga njera pune ne tjetren, por qe ne fund te dites, kur vendos koken ne jastek, pavarsisht lodhjes se madhe ndihesh e plotesuar dhe e lumtur. Une e kam thene shpesh, nese ka nje gje qe mua me tmerron eshte te rri kot, te vras kohen pa bere asgje. E di qe mund te duket nje fjali patetike, si ato parrullat e kohes se xhaxhi Enver :P por me lodh shume me shume te ndenjurit kot, sesa te qenit ne aktivitet gjithe diten. Sic i them shpesh edhe mamit, e cila me te drejte dhe me merakun e prindit shqetesohet kur me shikon kaq shume te angazhuar, po nuk punova dhe po nuk i bera gjerat qe dua tani qe jam e re, pas ca vitesh do te jete shume vone. Nuk e duroj dot idene e te jetuarit me pishmane. Nese pas disa vitesh kur te mendoj per zgjedhjet qe kam bere dhe ato qe mund te kisha bere ne te kaluaren, do te me vinte shume keq po te kuptoja qe kisha hequr dore nga dicka qe me pelqente, thjesht per te patur kohen per te pire nje kafe me shume ne bllok. Patjeter qe ne nje moment te caktuar njeriut i duhet te beje disa zgjedhje ne jete dhe te vendose prioritete, por asnjehere te dorezohet qe ne pengesen e pare. Ka patur momente kur edhe une jam ndjere e zhgenjyer, e merzitur, e sigurte qe pavarsisht deshires se madhe nuk do arrija asnjehere aty ku doja, por ja qe sot, jam pikerisht aty ku dua dhe bej te gjitha ato gjera qe dua dhe qe me japin kenaqesi. Jam e sigurte qe edhe pas 10, 20, apo 30 vitesh do te jete keshtu, edhe pse jeta mund te me vendose serish perball sfidave te veshtira, mund te me perplase me probleme te medha, perballe te cilave te gjithe behem te vegjel e te pafuqishem, e di qe nuk do te me mungoje deshira per te vazhduar perpara dhe mbi te gjitha forca dhe vullneti per t'ja dale gjithmone mbane, edhe ne ato momente kur e vetmja gje qe mendon dhe ndjen eshte zhgenjimi, deshtimi dhe hidherimi! 
Prandaj te dashura mikesha dhe miq (meqe nje mik i imi me beri verejtje qe shkruaja gjithmone mikesha, duke diskretituar ne kete menyre lexuesit meshkuj te ketij blogu :P) mos u dorezoni asnjehere perballe asnje sfide, edhe kur gjerat t'ju duken te pamundura, ka gjithmone nje shteg qe eshte aty dhe qe po pret qe ju ta zbuloni, per t'ju  nxjerre ne rrugen kryesore qe do t'ju bej te mberrini drejt qellimit final.
Nese ka nje gje qe eshte e sigurte ne kete jete eshte qe jemi te perkohshem. Askush nuk e di se kur do t'i vije ora per t'u larguar, prandaj persa kohe jemi ende gjalle e te shendetshem, le ta shfrytezojme cdo moment per te bere ato gjera qe vertet na japin kenaqesi! 
Me falni nese u bere pak e bezdisshme dhe e merzitshme sot, por u ngrita e frymezuar dhe vendosa qe kete "frymezim" ta ndaj edhe me ju :P
Ju uroj te gjitheve nje dite te bukur, te mbushur me shprese dhe optimizem! :)