Saturday, August 31, 2013

Brown


Yupiiii me ne fund Dori m'i dha fotografite :D E di qe eshte fundjave dhe nuk e ka njeri mendjen te blogu, postet, apo fotet e mia, megjithate mua me pelqejne shume keto foto prandaj edhe pse ju nuk do ja "varni", une do ti vendos :P Fotot jane shkrepur gjate mbremjes se pare, kur sapo kishim mberritur ne hotel dhe duke qene se ishim te lodhur, por dhe shume te uritur vendosem qe te kalonim nje mbremje te qete, ne ndonje restorant te kendshem, ku gatuhej mire dhe jeten e nates neper clubet e Budves ta linim per mbremjen tjeter. Pronari i shtepise ku qendruam na sugjeroi te shkonim tek Restorant Giardino i cili gjendej shume prane, kishte pamje te bukur dhe gatuhej mire. Dhe ne fakt ky restorant nuk na zhgenjeu. Madje aq shume na pelqeu, saqe u kthyem dhe ditet e tjera aty.
Per nje mbremje te tille te qete ne nje vend bregdetar, padyshim qe zgjedhja ishte nje veshje sa me komode. Pantallona te shkurtra bezhe, nje kanatiere kafe e cila me pelqen shume vecanerisht ne pjesen perpara, tek qafa dhe sigurisht nje pale sandale te sheshta, pa taka, ne ngjyre kafe. Kohet e fundit gjithnje e me shume po me pelqen ngjyra kafe, ngjyre qe gjithmone e kam patur inat.
Po ju jeni dakort me zgjedhjen qe kam bere? 
Ju uroj te gjitheve nje fundjave te bukur!

Friday, August 30, 2013

Po tani kush e ka radhën?

E ndersa une pres qe miku im Dorian Bushati te me japi pjesen tjeter te fotove (te cilat m'i ka premtuar me 100 firma qe do te mi jape sot ne darke) une postin e sotem po ja dedikoj nje teme, te cilen sa me shume kalon koha aq me shume nuk e kuptoj. Mbase jam une e gabuar ne mendimet e mija, prandaj do te doja qe nese ju ngacmon sado pak ajo qe kam shkruar me poshte, te me jepnit mendimin tuaj ne vendin dedikuar komenteve.


Dhe ja ku jemi sërish, me historinë që përsëritet dhe një tjetër të huaj që pa asnjë meritë, pa asnjë kontribut dhe pa asnjë arsye, dekorohet si qytetar nderi i një qyteti të Shqipërisë. Konkretisht qytetar nderi i Korçës dhe bëhet fjalë për kitaristin e grupit “Guns and Roses”, Ron Thal Bumblefoot, i cili erdhi, këndoi ca këngë, mori ca lekë për “punën” që bëri dhe u kthye në vendin e tij, i sigurt që as nuk ka për t’i rënë më ndonjëherë rruga nga Shqipëria. Me pak fjalë, bëri atë që bën çdo këngëtar në cilindo vend të botës. Në fund të fundit, a nuk është kjo detyra që kanë këngëtarët? Të shkojnë atje ku i thërrasin për të performuar? Është e vërtetë që një vend i vogël si Shqipëria nuk i ka mundësitë që të ftojë artistë të mëdhenj apo ata që janë më të suksesshmit e momentit. Megjithatë, në momentin që dikush pranon të vijë, do të thotë që ka rënë dakord për të gjitha kushtet dhe vjen sepse e ka parë me leverdi, jo sepse po na bën neve ndonjë nder. Atëherë, për çfarë arsyeje duhet ta dekorojmë? Të jepeshin kaq kollaj dekoratat, Beyonces, Rihannës e shumë të tjerëve nuk do t’u kishte dalë një shtëpi e tërë për ta mbushur me dekorata të marra nëpër çdo koncert që shkojnë e në çdo vend që janë të ftuara.

Unë nuk kam kompetencat dhe as informacionin e duhur se cilat janë kriteret që duhet të përmbushë dikush për të marrë një titull kaq të rëndësishëm, ama si një qytetare (jo nderi) e këtij vendi, revoltohem dhe neveritem kur shoh se si vazhdojmë të nderojmë të huaj që kalojnë rastësisht këtej nga vendi ynë, që marrin ca lekë, që nuk kanë dhënë dhe nuk do të japin kurrë asnjë kontribut për këtë vend dhe vetëm për faktin që janë të huaj dhe të famshëm u bëhen kaq temena, ndërkohë që ka aq shumë figura të mirënjohura, të nderuara, që kanë bërë shumë për artin e këtij vendi dhe i kanë dhuruar shumë kënaqësi bashkëkombësve të tyre, por që nuk i bie njeriu në mendje t’i nderojë, sepse nuk janë të huaj!

Vërtet këta artistët tanë (dhe kur them artistë, e kam fjalën për ata që e meritojnë vërtet këtë titull) nuk kanë shitur miliona kopje albumesh, vërtet nuk kanë dhënë koncerte nëpër gjithë botën e nuk janë brohoritur nga mijëra njerëz, ama kanë dhënë kontributin e tyre, me aq mundësi të vogla e të kufizuara që u ka dhënë ky vend, për të gëzuar e mbushur shpirtrat e shqiptarëve me artin e tyre. E marr me mend se sa të zhgënjyer, se sa të lënduar e mbase edhe të poshtëruar duhet të ndihen kur shohin e dëgjojnë zhvlerësimin dhe injorimin që u bëhet, ndërkohë që ngrihen në piedestal disa personazhe që pjesa më e madhe e shqiptarëve as nuk u ka dëgjuar ndonjëherë emrin!

Unë jam një qytetare e thjeshtë shqiptare dhe do të doja që ata njerëz që kanë kompetencat për të shpërndarë dekoratat lart e poshtë të nderojnë në radhë të parë artistët shqiptarë, ata artistë që më përfaqësojnë mua, që kanë dhënë shumë për ta bërë më të bukur e më cilësor artin e këtij vendi dhe që kurrë nuk janë shpërblyer siç duhet për atë që kanë bërë. Të paktën t’i gëzojmë me nga një dekoratë! Për ata po që do të thotë shumë ky gjest. Sa për ata të huajt, jam e sigurt që as nuk ia dinë vlerën, e as nuk do ta kuptojnë kurrë ç’kuptim ka ajo copa që do i varin në gjoks apo do ia japin në dorë për ta vendosur në raft. Mos u shqetësoni fare, se raftet i kanë të mbushura me çmime Grammy Award, MTV-je, World music awards etj. dhe këto dekoratat tona do të humbin mes tyre (në mos kanë humbur që rrugës në ndonjë kosh plehrash në aeroport). Kështu që, meqë i paskemi me shumicë dhe i shpërndajmë vend e pa vend, të paktën t’ua japim atyre artistëve që kanë dhënë shumë e kanë marrë pak, e kështu, të paktën, të kenë një gjë me të cilën të krenohen. Ndërkohë unë po pres të huajin e radhës që do shpallet qytetar nderi i Shqipërisë. Kush do ta ketë këtë “fat” të madh vallë? Bastet janë hapur…

Thursday, August 29, 2013

E bardhe si bora...ne plazh

 
Dje e fillova me diten e pare ne Mal te Zi, sot po kaloj direkt te dita e fundit :D Duke qene se nje pjese te fotove nuk i kam bere me aparatin tim, por me ate te mikut tim Dorian Bushati, jam ende ne pritje te e-mailit qe do te jete i mbushur me foto te bukura dhe qe m'u premtua qe do te vinte menjehere sapo te mberrinim, por kane kaluar tre dite dhe e-maili eshte ende rruges mesa duket...
Fotot e sotme jane shkrepur pjesa me e madhe prane pishines se viles ku po qendronim dhe nje pjese tjeter ne nje plazh te vogel dhe te qete, jo te populluar, ku vendosem te bejme plazh diten e fundit. Gjithnje e me shume kane filluar te me dalin nga qejfi plazhet me shume njerez dhe shume zhurm, duke preferuar ato plazhe ku nuk ka shume njerez dhe t'i mund te qendrosh rehat me miqte e tu dhe te kesh gjithe bregdetin per vete. Po ju jeni dakort me mua? Apo mendoni se ne plazh eshte me mire kur ka shume njerez qe te te shohe edhe syri ndonje gje te bukur?
Sa i perket veshjes, mendoj se nje fustan i bardhe, i shkurter eshte veshja ideale per ne plazh. Kur i shton edhe disa aksesore ne ngjyre roze, si varesja, shapkta dhe kapelja e ben pamjen edhe me vajzerore dhe femijenore. Aq me shume kur je pa asnje grimce make up-i ne fytyre, sepse nje tjeter ndryshim i madh qe ka ardhur me kalimin e kohes eshte edhe mungesa totale e deshire per te vajtur ne plazh me make up. Edhe nje shkelqyes buzesh me bezdis. Mbase ky eshte nje risk me vete, sidomos kur vendos qe pamjen tende "uji dhe sapun" ta dokumentosh edhe me disa foto te cilat do ti vendosesh ne blog, por une e kam marre persiper riskun dhe i mbaj vete pergjegjesite :P Megjithate kjo nuk me ben te mos te jem kurioze per ju? Si i keni marredheniet me make up-in ne plazh? Preferoni te lyheni pak, shume, apo fare si une? 
Une si gjithmone pres mendimet tuaja te vyera :)

Wednesday, August 28, 2013

Welcome to Crna Gora


Kush eshte lexuese fanatike dhe besnike e ketij blogu, besoj e ka vene re mungesen  e postimeve per pese dite rresht. Arsyeja kane qene disa dite pushimi, te fundit besoj per kete vit, qe bera ne Mal te Zi. Tashme eshte kthyer ne tradite prej disa vitesh, qe minimum nje here gjate veres, do ta kaloj nje fundjave ne Mal te Zi. Me pelqen shume ai vend, per shume arsye, te cilat I kam permendur dhe here te tjera. 
Kete here vendosem te mos te qendrojme ne Budva, meqe e kemi bere "telef" si vend, por zgjodhem Petrovacin, vetem 12 kilometra larg Budves. Si gjithmone per te gjetur vendin ku do te akomodoheshim, zgjodhem Booking dhe ndermjet disa alternativave, vendosem per Rezevici Apartments, nje vile shume e kendeshme, me te gjitha kushtet, nje pishine te vogel dhe nje pamje nga ballkoni fantastike (sic do ta shikoni edhe ne foton e pare me poshte). Dhe cfare eshte me e rendesishmja, me nje cmim shume te mire.
Edhe pse diten e pare qe vajtem koha nuk ishte shume e mire dhe ne nje moment te caktuar filloi te bjere shi me gjyma, kur je ne shoqeri te mire, nuk ka faktor meterologjik qe te te prishe humorin. Pervec ketij fakti, edhe ai shiu ne plazh ka filluar te me shijoje shume, prandaj edhe nje pjese te fotove vendosa qe t'i bej pikerisht ne ato 30 minuta e rrebeshit. Per diten e pare, zgjodhem plazhin e Sveti Stefan, ne te cilin kisha rreth 10 vjet pa vajtur, megjithate asgje nuk kishte ndryshuar. Pjesa me e madhe e dites kaloi me te qeshura pa fund, por edhe te zena te shpeshta, intensive, por te shkurtra, vetem per shkak te lojes ne pesekatsh :D Miku me i mire i dites ( e te gjitha diteve ne fakt) ishin arkat me vere qe kishim marre nga Tirana dhe qe na ben shoqeri ne cdo moment :D E vetmja gje qe nuk me pelqeu dhe qe me beri shume pershtypje, duke qene se ne asnje nga udhetimet e tjera ne Mal te Zi nuk e kisha vene re, ishte sjellja arrogante e pjeses me te madhe te kamriereve. Thuajse te gjithe, me perjashtime te vogla ishin nervoz, arrogant, fodull, totalisht te pasjellshem dhe njeri prej tyre rrezikoi shume te hante nje grusht te mire fytyres! Dakort, une tani po bej shaka, pasi te gjithe jemi pro paqes dhe kundra dhunes, por me te vertet qe sjellja e tyre me la nje shije te hidhur. I shpetonte vetem ushqimi i mire qe kishin dhe korrektesa ne cmim. Cfare shkruhej ne menu, vinte edhe fature.
Kaq per sot. Neser do ta vazhdoj me pjesen tjeter te fotove te dites se pare, fotot e darkes. Nderkohe qe gjithe postet e kesaj jave besoj do t'ja dedikoj ketij udhetimi te kendshem 4 ditor. Nuk besoj se ka njeri kundershtime. E nese keni, e dini ju, flisni, ose heshtni pergjithmone...:P